Silniki są kluczowymi komponentami każdego pojazdu silnikowego, a pojazdy bojowe nie są wyjątkiem. Wraz z siłą ognia i ochroną załogi, zwrotność ma bezpośredni wpływ na przeżywalność. Podczas II wojny światowej niemiecki czołg ciężki Tiger I początkowo używał silnika benzynowego Maybach V-12 o pojemności 21 400 cm3 HL210 P45. Miał on maksymalną moc 650 koni mechanicznych i duży moment obrotowy przy niskich obrotach; teren nie był łatwy, nawet dla tej dobrze zaprojektowanej jednostki.Na froncie rosyjskim w miesiącach letnich silnik przegrzewał się, a czasem łapał  pożaru, ze względu na duże obciążenia i pracę znacznie przekraczającą jego granice.
 
 Aby sprawdzić poziom oleju silnikowego i płynu chłodzącego, Tiger musiałem zatrzymywać się co 45 minut pracy w okresie letnim. Za konserwację silnika zwykle odpowiadał kierowca, ale gdy pojawiły się kłopoty, cała załoga była zmuszona do jego naprawy. Te problemy i awarie były kolejnymi "bitwami" dla załogi. Później ulepszony silnik Maybach HL230 P30 , o mocy 700 koni mechanicznych był używany w późnych wersjach produkcyjnych Tygrysa I, Pantery i Tygrysa Królewskiego.Codzienne prace konserwacyjne i naprawcze były nadal niezbędne, a aby usprawnić konserwację, inżynier został wysłany z Maybach do firmy serwisowej każdy batalion czołgów ciężkich Tiger, aby pomóc w obsłudze silników.