W 1966 roku radziecki konstruktor samolotów  Michaił Milu  stworzył projekt makiety nowego śmigłowca (pochodzący z  Mil Mi-8, który został stworzony z myślą o spełnianiu zarówno roli samolotu bliskiego wsparcia powietrznego, jak i transportowaniu piechoty do walki.  Ten prototypowy projekt oznaczono jako V-24, a w 1968 r. wydano dyrektywę, aby kontynuować prace nad śmigłowcem.
 
 Mi-24 przeszedł od deski kreślarskiej do pierwszych lotów testowych w mniej niż osiemnaście miesięcy, a pierwsze modele zostały dostarczone do  Radzieckie Siły Zbrojne  do oceny w 1971 roku. W wyniku szybkiego rozwoju początkowe warianty Mi-24 miały szereg problemów: przechylenie boczne, problemy z celowaniem broni i ograniczone pole widzenia pilota. Późniejsze przeprojektowanie przedniej części Mi-24 rozwiązało większość tych problemów.
 
 Mi-24V(Hind-E) Późniejszy rozwój, który wszedł do produkcji w 1976 roku. Był uzbrojony w bardziej zaawansowany  9M114 Szturma  (Spirala AT-6). Osiem z tych pocisków jest zamontowanych na czterech zewnętrznych pylonach skrzydeł. Była to najszerzej produkowana wersja z ponad 1500 wyprodukowanymi egzemplarzami. W polskiej służbie samolot ten jest oznaczony  Mi-24W.